Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Περί ματαιοδοξίας !

Δανεισμένη αλλά όμορφη και περιγραφική της φυλής !
Φτιάχνοντας αυτό το blog, στο μυαλό μου είχα να λειτουργήσει σαν ημερολόγιο. Επίσης για μένα ήταν μια καλή ευκαιρία να μάθω πως φτιάχνεται ένα blog και πως μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα, μια πρακτική άσκηση δηλαδή.

Δεν περίμενα  να έχει απήχηση, και μάλιστα απέφυγα να το βάλω στο google + ή να έχω ακολούθους. Κάποια στιγμή που το πρότεινα σε μερικούς φίλους νόμιζα ότι δεν υπήρξε ανταπόκριση, κυρίως επειδή δεν υπήρχαν σχόλια για το περιεχόμενο και παρατηρήσεις για το αν το στήσιμο άρεσε ή όχι.

Επίσης κατάλαβα ότι ήταν και σχετικά δύσκολο να βρεθεί το blog μέσω των μηχανών αναζήτησης. Αυτό το γεγονός έκανε την Στέλλα να φτιάξει μια σελίδα στο facebook για τον Ρόμπι. Η σελίδα αυτή λοιπόν είχε πραγματικά μεγάλη απήχηση και μάλλον ήταν πιο σωστό 'εργαλείο' στο θέμα της διάδοσης και της αναγνωσιμότητας.


Με τον καιρό και με ψάξιμο κατάφερα και βρήκα τρόπο οι αναρτήσεις να περνάνε στην σελίδα μου στο facebook, και αυτό έφερε κάποια επιπλέον αναγνωσιμότητα , αν και πάντα είχα την υποψία ότι γινόντουσαν like  χωρίς να διαβάζεται η ανάρτηση αυτή κάθε αυτή !

Παρ' όλα αυτά αιφνιδιάστηκα ευχάριστα όταν υπήρξαν σχόλια σε κάποιες αναρτήσεις μου, και μάλιστα μία ήταν από κάποιον άγνωστο σχολιαστή που μοιράστηκε την δική του εμπειρία, χωρίς όμως συνέχεια. Την μεγαλύτερη όμως έκπληξη την δέχτηκα πρόσφατα !

Η φίλη Ράνια δημιούργησε στο facebook μια ομάδα αφιερωμένη στα Σιχ Τσου και στους ιδιοκτήτες τους.  Μέσα από εκεί λοιπόν βρέθηκε ένα μέλος από τον Βόλο που είπε ότι στην απόφασή της να αποκτήσει Σιχ Τσου επηρεάστηκε και από το δικό μου blog !

Η ανθρώπινη ματαιοδοξία είναι ανίκητη ..... Αν και έλεγα ότι το blog το έφτιαξα κυρίως για μένα, η πληροφορία αυτή με 'ψήλωσε' μερικά εκατοστά, με αιφνιδίασε και πολύ με χαροποίησε ! Και μου έδωσε ένα κίνητρο να συνεχίσω να σας ζαλίζω με τα εσώψυχα μου και τον Ρόμπι !

Σε όσους λοιπόν έχετε την υπομονή να με διαβάζετε ένα μεγάλο ευχαριστώ ! 

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Ενας χρόνος ζώντας με ένα Σιχ Τσου !

Στις 17 του περασμένου Μαΐου βάλαμε στην ζωή μας τον Ρόμπι, ένα πανέμορφο αρσενικό Σιχ Τσου.  Αυτή η ανάρτηση λοιπόν είναι αφιερωμένη σε αυτή την επέτειο !

Ένας χρόνος με έναν αξιαγάπητο σκυλάκο, που άλλαξε την καθημερινότητα μας, ομόρφυνε την ζωή μας και εμένα ειδικά με έκανε να αγαπήσω τα ζώα.  


Ένας σκύλος σύντροφος. Πολύ κινητικός, παιχνιδιάρης αλλά όχι ιδιαίτερα χαδιάρης. Έξυπνος και αρκετά συνεργάσιμος αλλά πεισματάρης και μερικές φορές απαιτητικός. Παρ' όλα αυτά ήσυχος, με καλό χαρακτήρα, πολύ σοβαρός, αλλά και διασκεδαστικός με τα καμώματα του.  


Ένας σκύλος που σε γενικές γραμμές ακολουθεί την διάθεση σου, αλλά και με την παραμικρή αφορμή έτοιμος να σε 'τραβήξει' και να σου την αλλάξει !

Στο διάστημα αυτό, εξ' αιτίας του, κάναμε νέους φίλους που μοιραζόμαστε την αγάπη μας για την συγκεκριμένη φυλή. Αλλά το καλύτερο είναι ότι κατάφερε να αλλάξει και ανθρώπους που μέχρι τώρα ήταν επιφυλακτικοί απέναντι στα σκυλιά, όπως τον φίλο μας Πέτρο ! 

Σίγουρα η επιλογή που κάναμε έναν χρόνο πριν αποδεικνύεται σωστή και μας έχει γεμίσει χαρά. 



Εδώ πρέπει να αποδώσω τα εύσημα στο dogcenter και τον Νίκο Γκούβρα, πού μας έδωσε ένα υγιές και όμορφο κουτάβι, χωρίς να εκμεταλλευτεί την άγνοια μας.
Επίσης τον κτηνίατρο μας τον Τάσο Παπαδόπουλο που όποτε τον χρειαστήκαμε μας στάθηκε, και που εκτός από τις αποδεδειγμένες γνώσεις του, διαθέτει πραγματική αγάπη για τα ζώα και απεριόριστη κατανόηση και υπομονή με τους ιδιοκτήτες τους !
Παράληψη θα ήταν να μην αναφερθώ και στον εκπαιδευτή μας τον Γιώργο Ψάλλα. Στην κυριολεξία εκπαίδευσε εμάς και μας έκανε να καταλάβουμε τι πραγματικά ζητούσαμε από την συμβίωση μας με τον Ρόμπι ! 




Τέλος, έστω και με κίνδυνο να αδικήσω κάποιους νέους φίλους ή να παρεξηγηθώ από άλλους, θέλω να ευχαριστήσω την Νίνα που μας έδωσε απλόχερα τις γνώσεις της για την φυλή και που μας βοήθησε (και βοηθάει) να έχουμε έναν κούκλο !
Φυσικά στο να έχουμε αυτόν τον κούκλο φροντίζει συχνά πυκνά και ο φίλος Νίκος