Μετάλλαξη !

Πριν πάρουμε τον Ρόμπι είχα θέσει έναν απαράβατο όρο : ο σκύλος ΟΧΙ στο κρεββάτι μας, να κοιμάται μαζί μας. 

Λοιπόν τον όρο αυτόν τον καταπάτησα !  Μου αρέσει να ξαπλώνω και ο σκύλος να κουλουριάζεται δίπλα μου ....  Μου αρέσει να τον βλέπω και να τον νιώθω να κοιμάται σχεδόν αγκαλιά μου ....  Απίστευτο, έχω εκπλαγεί με τον εαυτό μου !

Η Στέλλα λέει ότι έχω πάθει μετάλλαξη και απορεί μαζί μου ! Έχει μείνει έκπληκτη ! Ευτυχώς που ενοχλείται και κρατάει λίγο τα μπόσικα - τουλάχιστον με τον βραδινό ύπνο. 

Ομολογώ όμως ότι και ο Ρόμπι όταν καταλαβαίνει ότι κοιμόμαστε φεύγει και απλώνεται στο πάτωμα δίπλα μας ή πάει στο κρεββάτι του. Ίσως και γι αυτό δεν έχω πρόβλημα. 

Πάντως είναι εκπληκτικό το πώς από την άρνηση και την επιφυλακτικότητα,  έχω περάσει στην αποδοχή και στο δέσιμο με τον σκυλάκο μας. Μέρα με την μέρα αυτή η φάτσα με κάνει να τον θέλω όλο και περισσότερο ! Πρέπει να το κοιτάξω .....

                                 

  

Ο άγνωστος σχολιαστής !

Πριν από δέκα περίπου μέρες, ένας φίλος σχολίασε το αρχικό post και περιέγραψε γλαφυρά την δικιά του εμπειρία με το τρίχρονο Σιχ Τσου του.

Τον ευχαριστώ πολύ, αν και θα ήθελα να ήξερα το μικρό του όνομα και το όνομα του σκυλάκου. Από τον τρόπο γραψίματος υποθέτω ότι είναι άντρας και ότι ο σκύλος είναι αρσενικός.

Θα μπορούσα να συμφωνήσω με τα περισσότερα ως προς τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά του. Όμως επειδή σε εμάς δεν έχει ενηλικιωθεί ακόμη και αλλάζει συνεχώς κρατάω μια επιφύλαξη για το πως θα διαμορφωθεί στο τέλος ο χαρακτήρας του.

Πάντως είναι μια σχετικά εύκολη, αξιαγάπητη και όμορφη ράτσα !

Αραχτός στη πολυθρόνα

Σε εορταστική διάθεση

              

Σκουλήκι ......

Έχω να ασχοληθώ με το blog πάρα πολύ καιρό.

Αφορμή για να ξαναγράψω μου έδωσε η αποψινή αδιαθεσία του Ρόμπι. Έκανε εμετό και έβγαλε .... σκουλήκι - το οποίο μάλιστα ήταν και ζωντανό.

Αποπαρασίτωση είχαμε κάνει τον Νοέμβριο με το MILBEMAX, αλλά φαίνεται ότι δεν λειτούργησε. Τέλος πάντων ο γιατρός μας το ξανάδωσε και είπε να του δίνουμε ένα κάθε μήνα γιο έξι μήνες.

Τα συμπτώματα  ήταν άρνηση τροφής και υποτονικότητα. Ο γιατρός μας είχε πει όταν θα έχει τέτοια συμπτώματα να του δίνουμε λίγο ζαχαρόνερο, πράγμα που κάναμε. Πήρε λίγο τα πάνω του αλλά μετά μας έκανε τον εμετό. Μάλλον το ζαχαρόνερο επιτάχυνε τα πράγματα και ευτυχώς.
Πάντως ακόμα είναι υποτονικός και έχει υπνηλία.

Τώρα αυτό που έχει τρομοκρατήσει την Στέλλα είναι μην κάνει τίποτα στα χαλιά και τρέχα να τα καθαρίσεις .....

Ακολουθεί φωτογραφία του σκουληκιού ....

Είναι πάντως σοκαριστικό έως τρομακτικό !