Η σκυλίσια ζωή το καλοκαίρι

Η σκυλίσια ζωή το καλοκαίρι

 Στα ΝΕΑ αρθρογραφεί ο Γιάννης Δεβετζόγλου ( στην ενότητα blogs ) με αντικείμενο κυρίως την συνύπαρξη μας με τούς σκύλους, θίγοντας πάντα επίκαιρα και ενδιαφέροντα θέματα.

Το παραπάνω ήρθε σε μια στιγμή πού έχουμε αρχίσει να κάνουμε ημερήσιες βόλτες με τον Ρόμπι και να σκεφτόμαστε διακοπές μαζί του. Και μου φάνηκε χρήσιμο τουλάχιστον ως προς τούς τρόπους ανακούφισης του σκύλου μας από την ζέστη.

Σε κάποιο άλλο post θα περιγράψω το τι 'φαρμακείο' μας συνέστησε να έχουμε μαζί μας ο δικός μας κτηνίατρος !

Ρόμπι και Πολίνα ....

Περιμένοντας την Στέλλα στο αυτοκίνητο ....

Μεγάλωσε .....

Ο νεαρός μεγάλωσε και δεν τον χωρά το μαξιλάρι του !

Οι φωτογραφίες παρακάτω αδιάψευστος μάρτυρας .....

Φτάσαμε τα 2,8 κιλά !

Ομιλία με τα ζωάκια μας

Για φανταστείτε να μπορούσαμε πράγματι να μιλήσουμε με τα ζωάκια μας;;;;; πόσο δεμένοι και ικανοποιημένοι θα ήμασταν και εμείς και αυτά......Λέτε να προλάβουμε να το ζήσουμε και αυτό το θαύμα ;;;;;;

posted: 18/07/2013

|

«Συζήτηση» με τα κατοικίδιά τους θα μπορούν σε λίγα χρόνια να κάνουν οι απανταχού ζωόφιλοι, χάρη σε μια νέα τεχνολογία που αναπτύσσει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βόρειας Αριζόνας και ειδικός στην επικοινωνία των ζώων δρ Κον Σλομπόντσικοφ.Η τεχνολογία που αναπτύσσει ο επιστήμονας για την ώρα επιτρέπει τη μετάφραση των κραυγών ενός είδους τρωκτικών (prairie dog). Στοχεύει ωστόσο στη μελλοντική επέκταση του συστήματός του ώστε να καλύπτει μεγαλύτερη γκάμα «ξένων» γλωσσών και να είναι εφικτή η μετάφραση του γαβγίσματος του σκύλου, του νιαουρίσματος της γάτας ή ακόμη και του… βρυχηθμού του λιονταριού. Μέσα στα σχέδιά του περιλαμβάνεται επίσης η δυνατότητα μετάφρασης και της ανθρώπινης ομιλίας στη γλώσσα των ζώων. Οπως εξηγεί ο δρ Σλομπόντσικοφ, η τεχνολογία της επικοινωνίας με το ζωικό βασίλειο βασίζεται σε ένα λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης (AI) το οποίο επιτρέπει την ηχογράφηση των κραυγών των τρωκτικών, την ανάλυσή τους και τέλος τη μετάφρασή τους στην αγγλική γλώσσα.

Μετά την τριακονταετή μελέτη της επικοινωνίας των ζώων, ο ειδικός διαπίστωσε ότι τα συγκεκριμένα τρωκτικά τείνουν να προειδοποιούν με κραυγές τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης τους όταν υπάρχει κάποιος κίνδυνος ή πλησιάζει κάποιος εχθρός, οι οποίες σύμφωνα με τον ίδιο είναι άκρως περιγραφικές. «Πιστεύω ότι σήμερα διαθέτουμε τις τεχνολογίες οι οποίες επιτρέπουν την ανάπτυξη συσκευών με μέγεθος κινητού τηλεφώνου, οι οποίες θα μας επιτρέπουν να επικοινωνούμε σε μια κοινή γλώσσα με τον σκύλο ή τη γάτα μας» υποστηρίζει ο δρ Σλομπόντσικοφ. «Οπότε, όταν ο σκύλος μας θα λέει «γαβ», η συσκευή θα μεταφράζει για παράδειγμα «θέλω να φάω κοτόπουλο απόψε». Ή όταν η γάτα θα λέει «νιάου» ενδεχομένως να εννοεί, «δεν καθάρισες καλά την τουαλέτα μου»».

Ο επιστήμονας εκτιμά ότι για την τελειοποίηση μιας τέτοιας συσκευής απαιτείται εντατική μελέτη διάρκειας πέντε ως 10 ετών. Αν ένας ηλεκτρονικός μεταφραστής ζώων γινόταν πραγματικότητα, υποστηρίζει, τότε κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο. «Σκεφτείτε για παράδειγμα ότι το 40% των Αμερικανών είναι ιδιοκτήτες τουλάχιστον ενός σκύλου και το 33% τουλάχιστον μιας γάτας. Και σκεφτείτε ότι περίπου τέσσερα εκατομμύρια σκύλοι οδηγούνται στην ευθανασία κάθε χρόνο λόγω προβληματικής συμπεριφοράς. Η αλήθεια είναι όμως, ότι τα περισσότερα προβλήματα πηγάζουν από την έλλειψη επικοινωνίας ανθρώπου – ζώου. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να περάσει στο ζώο αυτά που θέλει και το ζώο δεν μπορεί με τη σειρά του να εκφράσει τι ακριβώς βιώνει» λέει ο καθηγητής και προσθέτει: «Αν είχαμε τη δυνατότητα επικοινωνίας σε μια κοινή γλώσσα τότε ο σκύλος θα μπορούσε για παράδειγμα να πει «με φοβίζεις». Και ο άνθρωπος αντίστοιχα θα μπορούσε να πει «με συγχωρείς, δεν είχα αντιληφθεί ότι σε φοβίζω. Θα σου δώσω περισσότερο χώρο». Αυτό που ελπίζω μέσα από όλο αυτό, είναι να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε συνεργασίες ανθρώπων – ζώων και όχι σχέσεις εκμετάλλευσης».

Ο δρ Σλομπόντσικοφ είναι της άποψης ότι τα περισσότερα άτομα φοβούνται τα ζώα ή δεν θέλουν να έχουν σχέση μαζί τους επειδή πιστεύουν ότι τα ζώα δεν προσφέρουν τίποτε στη ζωή τους. «Προσωπικά πιστεύω ότι μόλις ο κόσμος φτάσει στο επίπεδο να επικοινωνεί πραγματικά με τα ζώα θα συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για σκεπτόμενους οργανισμούς, που έχουν πάρα πολλά να προσφέρουν στην ανθρώπινη ύπαρξη» συμπληρώνει. Παρόμοια απόπειρα ενός «έξυπνου» μεταφραστή είχε γίνει με τη συσκευή BowLingual της ιαπωνικής εταιρείας Takara, ικανή να μεταφράζει το γάβγισμα σκύλων από διάφορες ράτσες, συμπεριλαμβανομένων και των ημίαιμων σκύλων. Την ίδια χρονιά, η συσκευή είχε λάβει τη διάκριση «Καλύτερη Εφεύρεση 2002» του αμερικανικού εβδομαδιαίου περιοδικού «Time».

Περί προέλευσης ....

Μέχρι τώρα είχα διαβάσει ότι η συγκεκριμένη ράτσα ήταν Θιβετιανής προέλευσης.

Ομως δεν ήμουν προσεχτικός στό διάβασμα. Στην επίσημη σελίδα του American Kennel Club, δίνεται μιά άλλη ενδιαφέρουσα διάσταση στην πιθανή καταγωγή των Shih Tzu. Την παραθέτω αυτούσια - η υπογράμμιση δική μου. 

Και στο τέλος παραθέτω και μιά φωτο αγάλματος ενός κινέζου λέοντα φρουρού - πιστέψτε με την βλέπω ζωντανά συχνά ! 

Shih Tzu

History

The exact date of origin of the Shih Tzu is not known, but evidence of its existence has come to us from documents, paintings and objets d'art dating from A. D. 624. During the Tang Dynasty (618 to 907 A.D.), the King of Viqur gave the Chinese court a pair of dogs said to have come from the Fu Lin (assumed to be the Byzantine Empire). Another theory of their introduction to China was recorded in the mid-17th century when dogs were brought from Tibet to the Chinese court. These dogs were bred in the Forbidden City of Peking. The smallest of these dogs resembled a lion, as represented in Oriental art. "Shih Tzu" means "lion". The Shih Tzu is reported to be the oldest and smallest of the Tibetan holy dogs, the lion being associated with the Buddhist deity. These dogs were bred by the Chinese court and from them the dog we know today as the Shih Tzu developed. They are also called "the chrysanthemum-faced dog" because the hair grows about the face in all directions.

It is known that the Shih Tzu was a house pet during most of the Ming Dynasty (1368 - 1644 A.D.) and that they were highly favored by the royal family. Dowager Empress Cixi (T'zu Hsi) kept an important kennel of Pugs, Pekingese, and Shih Tzu. After her death in 1908 the dogs were dispersed and breeding mostly ceased. When the Communist Revolution occurred in China the breed became almost extinct. Every Shih Tzu today can be traced to fourteen dogs - seven bitches and seven dogs - some of which were imported to England where breeding of the Shih Tzu began in 1930. There the breed was first classified as "Apsos" but after a ruling by the Kennel Club (England) that Lhasa Apsos and Shih Tzus were separate breeds, the Shih Tzu Club of England was formed in 1935.

From England members of the breed were exported to other countries in Europe and Australia. American soldiers stationed in these countries brought the breed back to the United States thus introducing them to this country. The Shih Tzu was admitted to registration in the American Kennel Club Stud Book in March, 1969 and to regular show classification in the Toy Group at AKC shows beginning September 1, 1969.

Η Ειρήνη και ο Ρόμπι

Είναι αλήθεια λοιπόν ότι η συγκεκριμένη ράτσα έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδιά.

Εδώ κατάφερε να κερδίσει την ανιψιά μου, που ήταν η πρώτη ουσιαστική επαφή της με σκύλο, τον φοβόταν και τον σιχαινόταν

Και για του λόγου το αληθές ....

        

                 

Το παιχνίδι, οι αγκαλιές και η χαρά πού έκανε η μικρή δεν περιγράφονται ! Ο ένας δεν ξεκόλλαγε από τον άλλο ! Άσε που κάθε φορά που την έγλειφε η μικρή ξέσπαγε σε γέλια γιατί γαργαλιόταν !

Περί petshop

Εδώ και καιρό θέλω να αναφερθώ στην σημασία τού petshop και να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία.

 Για τούς έμπειρους ιδιοκτήτες ζώων, το βασικό κριτήριο είναι το θέμα κόστους και λογικά κατευθύνονται στις αλυσίδες όπου οι τιμές είναι πραγματικά καλές. Αντίθετα για πρωτάρηδες είναι η ποιότητα εξυπηρέτησης και η προσωπική επαφή που παρέχουν τα περισσότερα από τα μικρά και συνοικιακά μαγαζιά.

Και λέω τα περισσότερα γιατί και εδώ υπάρχει ένας σημαντικός παράγοντας διαφοροποίησης. Είναι σημαντικό οι ιδιοκτήτες ( αλλά και οι υπάλληλοι ) τέτοιων καταστημάτων να έχουν και αυτοί ζώα σπίτι τους, και φυσικά να έχουν την διάθεση να ακούν τις ανησυχίες, ανασφάλειες και προβληματισμούς των νέων και άπειρων ιδιοκτητών κατοικίδιων. Αυτοί οι καταστηματάρχες είναι συνήθως και οι πρώτοι που ακούν προβλήματα, προτείνουν λύσεις,  αποβάλλουν με την εμπειρία τους άγχος και αποτρέπουν λάθη.

Βέβαια το κόστος αυτών που εμπορεύονται είναι υψηλότερο και σήμερα αυτό είναι σημαντικό μειονέκτημα. Αλλά αν μπορεί κάποιος να βρει την ισορροπία, σίγουρα αυτά τα petshop είναι η καλύτερη λύση - τουλάχιστον με την έως τώρα εμπειρία μου. 

Υπνος στην αγαπημένη του φράουλα

Τα ζωάκια μας κάνουν κοινωνικούς ή είμασταν τόσο κοινωνικοί και δεν το ξέραμε;;;;;;

Καλημέρα και από μένα. Εγώ σήμερα θα ήθελα να θίξω ένα θέμα που πραγματικά μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση. Κάτι που δεν το έχω ξαναζήσει και ειλικρινά με κάνει να νιώθω πολύ όμορφα και οικεία. Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα διανοηθεί ότι βγαίνοντας από το σπίτι για να πάμε μία βόλτα, σε ένα μέρος που δεν έχω γνωστούς, που δεν ξέρω κανέναν, θα μπορούσα να βρω τόσους ανθρώπους να μιλήσω, να ανταλλάξω απόψεις, να περάσω πολύ ευχάριστα και δημιουργικά την ώρα μου και να γυρίσω στο σπίτι, γεμάτη και με ένα τεράστιο χαμόγελο για όλη αυτή την εμπειρία που αποκομίζω κάθε φορά που βγαίνουμε βόλτα με τον Ρόμπι μας. Είναι καταπληκτικό, το πόσο εύκολα μπορείς να μιλήσεις και να συζητήσεις με άγνωστους ανθρώπους που απλά έχουν και αυτοί ένα σκυλάκι να τους κάνει παρέα. Δεν παίζει ρόλο η ηλικία, δεν παίζουν ρόλο οι κοινωνικές θέσεις, δεν παίζει ρόλο κανένας παράγοντας που να μπορεί να σε αποστασιοποιήση από αυτήν την κοινωνικότητα. Είναι σαν να είμαστε όλοι σε μία "μυστική λέσχη" που όλοι γνωριζόμαστε και όλοι έχουμε την χαρά και την οικειότητα να μιλάμε μεταξύ μας και να περνάμε ευχάριστα λες και βρίσκουμε κάποιον φίλο που τον ξέρουμε καιρό. Και για όλα αυτά, το μόνο κοινό σημείο μας είναι απλά ένα σκυλάκι.

Αν δε, είναι και τις ίδιας ράτσας, τότε νιώθουμε ότι είμαστε σχεδόν καρδιακοί φίλοι.

Εμένα πάντως μου έχει δημιουργηθεί  η εξής ερώτηση........ Μας κάνουν κοινωνικούς τα ζωάκια μας;;;;; ή οι κοινωνικοί άνθρωποι ως επί το πλείστον, έχουν ζωάκια;;;;;;;;

Βέβαια δεν λείπουν καθόλου και οι εξαιρέσεις που πολλοί άνθρωποι (όλων των ηλικιών) που δεν έχουν σκυλάκι, σε βλέπουν με το δικό  σου και τρέχουν να το χαϊδέψουν και να παίξουν μαζί του, και δεν χάνουν την ευκαιρία να μιλήσουν και να σε ρωτήσουν πράγματα με αποτέλεσμα να πιάσεις κουβέντα μαζί τους και να απολαύσεις μια όμορφη συζήτηση.

Μήπως τελικά ένα ζωάκι κάνει τόσα θαύματα στον ανθρώπινο χαρακτήρα, που έχουν   ξεχαστεί και τα θεωρούμε αδιανόητα στην καθημερινότητα μας πια;;;;;

Το αποτέλεσμα πάντως είναι καταπληκτικό και ενθαρρυντικό για τις ξεχασμένες πια "ανθρώπινες σχέσεις".

Μπάνιο ....

Σήμερα λοιπόν αποφασίσαμε να κάνουμε τον Ρόμπι μπάνιο μόνοι μας. 

Τις προηγούμενες δύο φορές τον πήγαμε στο petshop επειδή είχαμε διαβάσει ότι καλό είναι η πρώτη φορά να είναι από επαγγελματία, και ταυτόχρονα ήταν ένα 'φροντιστήριο' και για εμάς.

Η όλη διαδικασία τελικά αποδείχτηκε σχετικά εύκολη και όχι ιδιαίτερα χρονοβόρα. Η μόνη ουσιαστική γκρίνια - μέχρι έντονη αντίδραση - ήταν στο στέγνωμα του κεφαλιού. Και μπορεί να γίνει και διασκεδαστική μόλις αποκτήσουμε και εμείς άνεση και αυτοπεποίθηση.

Σε αυτό πιστεύουμε ότι σημαντική συμβολή έχει και η κοπέλα στο petshop, η Πόπη, πού με την εμπειρία και την μαεστρία της τον έκανε να μην φοβάται το πλύσιμο και να το υπομένει εύκολα. Κάποια στιγμή θα ήθελα να ανεβάσω ένα post αφιερωμένο στην σημασία ενός καλού petshop, ιδιαίτερα για πρωτάρηδες.

Και κάτι προσωπικό : ποτέ δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου στην μπανιέρα να βοηθά στο πλύσιμο ενός σκύλου. Με αυτόν τον παίδαρο και με την έννοια μου να βοηθώ την Στέλλα όσο μπορώ, κάνω πράγματα αδιανόητα για μένα λίγο καιρό πριν .... 

Τελικά για μια ακόμη φορά διαπιστώνω ότι τα όρια στο τι είμαστε ικανοί να κάνουμε τα βάζει ο φόβος μας για το άγνωστο, η ανασφάλεια και ή έλλειψη εμπιστοσύνης στις ικανότητες και αντοχές μας. Και φυσικά η προσκόλληση σε 'στέρεες' γνώμες και απόψεις .

Γνωριμίες .....

Το μέρος που προτιμάμε για βόλτες με τον Ρόμπι είναι η μαρίνα τού Φλοίσβου. Έχει το πλεονέκτημα ότι μπορείς άνετα να περπατήσεις χωρίς να γίνεσαι ενοχλητικός και ότι ο κόσμος είναι πολύ εξοικειωμένος με τα σκυλιά, αφού υπάρχουν πάρα πολλοί πού βγάζουν και αυτοί τα σκυλάκια τους βόλτα. 

Είναι επίσης και ιδανικός χώρος για να γνωρίσεις και άλλους ιδιοκτήτες Σιχ Τσου και να ανταλλάξεις απόψεις. Όπως εχθές το βράδυ που συναντήσαμε μια οικογένεια με μια πανέμορφη θηλυκιά Σιχ Τσου ενός έτους, την Ρόζα, που μου έκλεψε την καρδιά !

Παρακάτω ένα βιντεάκι με τον σκυλάκο να κυνηγάει το μπαλάκι .....

Στην μπανιέρα .....

Την Δευτέρα που πέρασε κάναμε το δεύτερο μπάνιο του κουταβιού μας !!

Αν και ενοχλητικό γι αυτόν, οι αντιδράσεις του είναι όλα τα λεφτά και το αποτέλεσμα αποζημιώνει τουλάχιστον τούς ιδιοκτήτες ! 

Παρακάτω οι φώτο τον δείχνουν  πρώτα στην μπανιέρα και μετά φουντωτό και λαμπερό !

 Τσαχπίνικη λεπτομέρεια το κοτσιδάκι με τον μπλε φιόγκο στο κεφάλι !

Από την ωτίτιδα στην γαστρίτιδα

Το πρόβλημα της ωτίτιδας το ξεπεράσαμε πλήρως και πλέον δέχεται χάδια στο κεφάλι, ακούει το πιάνο χωρίς να γκρινιάζει και μας αφήνει με μεγαλύτερη άνεση να κοιτάμε τα αυτιά του. 

Όμως την προηγούμενη εβδομάδα ταλαιπωρήθηκε από γαστρίτιδα. Με την κατάλληλη θεραπεία δείχνει ότι το ξεπερνάει και αυτό, χωρίς τελικά να του αλλάξουμε προσωρινά την ξηρά τροφή που τρώει Αυτό που συμβαίνει όμως είναι ότι δεν τρώει και τα τρία γεύματα του. Φανταζόμαστε λόγω ζέστης. 

Πάντως μεγαλώνει και έχει φτάσει τα δύο κιλά πριν ακόμα κλείσει τους τέσσερις μήνες - τον ζυγίζουμε κάθε Κυριακή απόγευμα. 

Αυτό που δεν μπορούμε ακόμα να του κόψουμε είναι η μανία δαγκώματος. Καμία μέθοδος που μας υπέδειξαν δεν λειτουργεί αποτελεσματικά. Μόλις την εφαρμόσουμε μερικές φορές, ξεπερνάει τον φόβο, αντιγυρίζει το μάλωμα με επιθετικό γάβγισμα και ανυπακοή. Το καταπληκτικό όμως είναι ότι δεν κρατάει κακία και δεν κάνει ζημιές μετά. Τον μαλώνω και αμέσως μετά έρχεται και κουλουριάζεται στα πόδια μου. Εκεί με κάνει και μετανιώνω ....

Γενικά δείχνει να είναι έξυπνος και έχει την τάση να μαθαίνει σχετικά γρήγορα.

Μία πρόσφατη φωτό